Czym jest Osteopatia?

Osteopatia to leczenie podstaw zachorowania, ale również profilaktyka. Szukamy więc przyczyny choroby, a nie zajmujemy się tłumieniem jej objawów. Wymaga to od terapeuty dogłębnej znajomości anatomii i fizjologii człowieka, czyli podstaw medycyny klasycznej. Osteopata palpacyjnie (za pomocą dotyku) wyczuwa zmiany tkanek, które mogłyby prowadzić do powstania stanu choroby. Przywraca naturalną, prawidłową ruchomość tkanek oraz koryguje ich zaburzenia. 

W osteopatii człowieka traktuje się holistycznie jako jedność ducha, ciała i umysu, a zachodzące w nim procesy są wzajemnie powiązane na płaszczyźnie strukturalnej oraz duchowo-psychicznej. 

Zakłada się, że człowiek posiada własne mechanizmy samoleczenia, autoregulacji oraz samoobrony przed zachorowaniem, a proces leczenia osteopatycznego opiera się na wspomaganiu tych mechanizmów.

Osteopatia to metoda, która pozwala nie tylko na leczenie bólu ostrego lub przewlekłego, ale stosowana profilaktycznie zapobiega również powstawaniu choroby.

Na powstawanie dolegliwości wpływ ma przede wszystkim styl życia, dieta, stres psychiczny, jakość wody i powietrza, wszelkie przebyte wcześniej zachorowania i urazy, przeciążenia statyczne poprzez wymuszoną pozycję ciała podczas pracy, źle dobrana aktywność fizyczna lub urazy sportowe. W ciele mogą być zapisane wszystkie przebyte choroby, które zmniejszają możliwości samoleczenia. Wspomagając miejsca o zmniejszonej odporności, uruchamiając ruch w tkankach, osteopata wspomaga proces leczenia.

Leczenie osteopatyczne

Metody leczenia dobierane są indywidualnie do każdego pacjenta. Po przeprowadzeniu wywiadu, obejrzeniu sylwetki pacjenta, przeprowadza się podstawowe badanie osteopatyczne – palpację (badanie dotykiem jakości tkanek) oraz wykonuje się specyficzne testy kliniczne. 

Leczenie i zapobieganie powstawaniu choroby polega na wprowadzaniu ruchu i stworzeniu w tkankach przestrzeni, tak aby włączyć do pracy naturalne mechanizmy leczenia, które uruchamiane są przez ciało na skutek działania terapeuty. W ten sposób do ciała powraca harmonia. 

Dzięki temu organizm potrafi sam poradzić sobie z powrotem do zdrowia.

W leczeniu osteopatycznym wiek pacjenta i czas trwania dolegliwości nie mają znaczenia. Leczenie osteopatyczne u dzieci i młodzieży uwzględnia charakterystyczne dla tego okresu problemy związane z procesem wzrostu. Rozwój dziecka jest uwarunkowany sprawnością i swobodą wzrostu układu nerwowego i całego ciała dziecka.

W procesie gwałtownego wzrostu narządy wewnętrzne i wszystkie tkanki mogą rozwijać się asymetrycznie. Osteopata może pomóc pozbyć się asymetrycznych napięć ciała i wspomóc w przejściu przez ten okres znosząc ograniczenia ruchomości, które mogą być przyczyną dolegliwości i predyspozycją do powstawania wielu chorób.

Na czym polega osteopatyczne leczenie dyskopatii lędźwiowej, szyjnej i piersiowej?

Leczenie dyskopatii przez osteopatę obejmuje:

1. Techniki rozluźniające mięśnie i więzadła w obrębie kręgosłupa lędźwiowego, piersiowego i szyjnego, co pozwala zniwelować nieprawidłowe siły działające na krążki międzykręgowe,
2. Poprawę ruchomości w stawach kręgosłupa,
3. Działanie stymulujące drenaż limfatyczny i żylny w obrębie kręgosłupa, co ma duże znaczenie dla regeneracji tkanek oraz wyciszenia stanu zapalnego 
4. Zastosowanie terapii wisceralnej i przywrócenie właściwych napięć w jamie brzusznej – dysfunkcje w obrębie trzewi mogą zaburzać właściwą mechanikę kręgosłupa. 

Jak wygląda wizyta u osteopaty?

W trakcie pierwszej wizyty u osteopaty, poza badaniem palpacyjnym (przez dotyk), osteopata zbiera wywiad dotyczący m.in. stylu życia, przebytych chorób, urazów, przebytych operacji i diety.

Osteopata może poprosić pacjenta o rozebranie się do bielizny, aby przeanalizować postawę ciała i zbadać jego ruchomość. Wykonuje testy medyczne, a następnie bada palpacyjnie. Już podczas pierwszej wizyty odbywa się leczenie manualne.

Oprócz terapii w trakcie wizyty pacjent może otrzymać specyficzne zalecenia dietetyczne, które przyspieszają proces leczenia i stanowią część profilaktyki i leczenia regulacyjnego. Wskazówki udzielone przez terapeutę mogą dotyczyć również zmian w stylu życia. 

Jeśli zaistnieje taka konieczność terapeuta może odesłać pacjenta do innego specjalisty.